Zondag 31 december 2006 Dag 31.

Om half 10 opgestaan, want toen werden we wakker gemaakt door onze ouders. Die gingen ontbijten en wij gingen ons aankleden. Toen wouden we beneden met ze allen wat gaan drinken maar de bar was gesloten. Dus geen koffie, dus gingen we naar Auchan. Daar gingen we in een restaurantje koffie drinken en Esmee en ik gingen daar lekker ontbijten. Ik had echt een lekker ontbijtje. Ik had een groot glas met allemaal verse aardbeien, een broodje met komkommers en cocktail sausje en een aardbeien toetje, was echt super lekker. Toen gingen we nog even de supermarkt in, paar kleine dingetjes kopen. Me vader, Jeffrey en Peter gingen bij het video apparatuur kijken en Me moeder, Esmee en Wilma en ik gingen boodschappen doen. Toen we klaar waren, was me vader ook al bij ons en Jeffrey ook, maar waar was Peter? Die was kwijt. Wij zoeken en rondlopen maar hij was echt weg. Dus Esmee en Wilma gingen naar de auto lopen om te kijken of die daar was en wij wouden hem laten omroepen, dus bij die balie vragen, ging die vrouw iets omroepen en zei Pieter. Dus ik zo nou daar zou ik niet naar luisteren als ik aan het winkelen was. Maar Jeffrey zag hem opeens dus rende er op af. Gelukkig die was weer terecht. Dus wij dachten iemand loopt zo naar de auto en die andere lopen zo, zodat we Esmee en Wilma dan tegen komen, maar nee, die waren kwijt. Dus ik ging Esmee maar bellen maar die nam niet op. Dus wij naar de auto gelopen en daar waren ze dan eindelijk, dus konden we weer terug naar het hotel. Me ouders namen nog wat te drinken en toen gingen ze weer naar huis. Ik liep even mee naar buiten en toen werd ik weer zo verdrietig L ik wou helemaal niet dat ze weer naar huis gingen, ik wou ook mee! Maar ja het moest wel, dus me moeder had me weer naar binnen gebracht naar Esmee en haar ouders. Toen ze weg waren gingen we naar onze kamer. De ouders van Esmee gingen ook naar huis maar ze moesten eerst nog tanken dus Esmee en ik gingen nog even mee. Daarna gingen we nog even door de omgeving toeren, het is hier echt een saaie boel hè! Valt niks te beleven. Terug bij het hotel hadden we afscheid genomen van de ouders van Esmee en toen zijn we weer naar de kamer gegaan.! Voor de rest hebben we niet echt veel gedaan, beetje op internet gezeten en om 5 uur gingen we ons leuk aankleden en opmaken voor vanavond. Om 6 uur gingen we met iedereen eten in salon 7. We kwamen daar dus aan maar we zaten er best wel tegen op, bedoel als je ziet wat ze hier eten. Maar het was gelukkig een buffet dus we konden nemen wat we wouden. Esmee en ik gingen gewoon apart aan een tafel zitten, omdat we niet wisten naast wie we moesten gaan zitten. Toen we zaten kwam iedereen bij ons zitten. Dat was wel leuk J! We kregen ook wijn, maar die hadden we best snel opgedronken dus we voelde hem wel zitten, toen kregen we een appeltaartje en Esmee zei op een gegeven moment EHL ER ZIT EEN BEEST IN! Dus ik moest keihard lachen, maar ik dacht dat ze een echt levend beest bedoelde, ging ze kijken wat het was, was het een klein croissantje met een hoedje op, zo een poppetje en daar stond Prune le croissant Lune op. Dus wij vragen wat dat nou precies was, het betekende dus dat Esmee de prinses van de avond was en dat ze veel geluk zou krijgen. Jammer genoeg werd ze niet gekroond! Toen hadden we zin in nog meer wijn dus Esmee ging nog een glaasje voor ons inschenken. Toen dachten we als we nou gaan werken en geen wijn meer drinken storten we in, dus we rende naar onze kamer en gingen een glas wijn binnen 5 minuten naar binnen werken. Toen weer snel naar beneden om te beginnen met het harde werken. We dachten gewoon we maken er een leuke avond van en als we klaar gaan we nog een fles champagne opdrinken. De eerste 2 uur moesten we bij de receptie staan, we moesten de jassen van de mensen aannemen en ophangen. Dat was echt super leuk en de tijd ging ook super snel. Daarna om 9 uur moesten we weer naar het restaurant dat ondertussen al bom vol zat. Ik was gekoppeld aan Julien en Thomas en Esmee was samen met Sebastiaan, maar gelukkig waren die tafels waar we voor moesten zorgen dicht bij elkaar zodat ik soms nog even snel met Esmee kon praten. Het was echt super druk en alles moest snel gebeuren, Julien was echt super gestresst, elke keer in de keuken moest je in de rij staan om borden op te halen met eten en dan te serveren en als ik dan in die rij stond en Julien vooraan, trok die mij weer uit de rij naar hem toe, werd echt gek! Op een gegeven moment moesten we hoedjes uitdelen aan de mensen met een zakje erbij met een soort blaaspijpje met harde bolletjes erin. Toen het bijna 00.00 uur was zei Esmee al, let op als het zo tijd is, dan staan wij borden af te ruimen en ja hoor inderdaad wij stonden achter borden af te ruimen, maar ik was al bij Esmee gebleven zodat ik haar als eerste gelukkig nieuwjaar kon wensen. Esmee kreeg helemaal tranen in der ogen, echt vet zielig L , iedereen elkaar dus achter 2 zoenen geven, iedereen even langs gegaan. Ik voelde niet echt dat het oud en nieuw was, het was meer elkaar 2 zoenen geven en Bonne Annee zeggen. Toen kwamen we onze baas Guy Peureux tegen en Esmee wou hem een hand geven, zei die nee komt zo, toen moesten we allemaal naar een salon toe en daar ging hij ons allemaal gelukkig nieuwjaar wensen en we kregen een glaasje champagne. Daarna was het echt VERSCHRIKKELIJK om te werken. Het was een zooitje in het restaurant, want iedereen was met die bolletjes aan het gooien en met serpentine. Ook op ons, dat was echt belachelijk!!! Kreeg er keihard een tegen me rug en tegen me hoofd aan, dus ik keek die vrouw aan, die was helemaal aan het lachen, nou ik kon er de lol niet van inzien! Esmee werd ook elke keer bekogeld. Ook stonden we op een gegeven moment achter borden aan het opruimen, kwam Julien eraan en zei ja me bloesje die ik nu aan heb is echt vet duur, 300 euro en die heeft me vriend gekocht, maar Esmee en ik zaten een beetje met hem te geinen van ja 3 euro zeker, dus hij liep weg en toen kwam die weer terug, begon die er weer over, dus Esmee zei voor de grap ja dit shirtje dat ik aan heb was 500 euro, dus hij keek haar aan en zei ja dit zeker en zat zo aan haar borsten…wow dat doe je toch niet! Esmee en ik waren zo verbaasd erover dat voordat we er iets van konden zeggen Julien al weg was. De tijd ging zo langzaam en we hadden zoveel dorst maar ze vroegen helemaal niet willen jullie ook wat drinken. Op een gegeven moment werd er een glas champagne in Esmee haar gezicht gegooid, dus die rende naar de wc. Ik haar achter na, zat het helemaal in haar ogen! Dus wij liepen terug, zei die vrouw helemaal sorry, dat niet de bedoeling was ( wie gaat er nou ook met champagne gooien ) maar ze had ruzie met een andere vrouw maar toen ze het gooide liep die net weg. Om een uurtje of 5 was ik het echt zat, ik dacht bekijk het maar allemaal ik ga lekker achter staan. Ging ik servetten vouwen. Lekker rustig zonder die harde muziek. Toen kwam Esmee er na een tijdje ook aan en die had het ook helemaal gehad, onze voeten deden pij, onze rug, eigenlijk alles gewoon! Toen de mensen rond half 6 allemaal weg waren gingen onze collega’s koffie en thee drinken en lekker zitten en wij dachten hehe eindelijk krijgen we wat te drinken, maar nee hoor Jean Daniel kwam eraan en wij moesten de hele zaal stofzuigen, echt ik vond het zo gemeen, we hadden zo een dorst en we waren zo moe. Toen om 7 uur gingen we even naar achter en gingen even kijken wie daar waren en daar was Nathalie en zei ga maar slapen hoor, het is goed zo. En toen mochten we weg. We hadden echt geen put meer om champagne te drinken dus we gingen douchen en slapen. We hadden wel de wekker gezet rond een uurtje of 4 anders slaap je de hele dag alleen maar en kan je savonds weer niet slapen. Wat een verrotte oud en nieuw… 2008 ga ik 10 keer zo hard vieren!